Verslag van jeugd kerstlunch met spelletjes

Afgelopen zaterdag gingen de Salamanders op chique. Nou ja, we hadden allemaal een leuke kersttrui aan of kerstmuts op. Stan had voor de gelegenheid zelfs zijn kerstsokken aan! Gekker moet het niet worden. Alma Visser had zich aangeboden om een heerlijke kerstlunch voor ons te maken. Nou hier was geen woord te veel over gezegd, want Alma had maar liefst een viergangenlunch klaargemaakt. Alma nog hartstikke bedankt hiervoor want we hebben echt heel erg gesmuld. In de kantine hadden we een heleboel eettafels tegen elkaar aangeschoven zodat we gezellig met z’n allen aan een grote tafel konden eten (we hebben goede ervaringen met grote tafels, maar dat is een ander verhaal). Nadat we elkaars outfit hadden bewonderd zochten we allemaal een plekje aan tafel.

De eerste gang was een overheerlijke en goed gevulde kippensoep. Nadat we deze eerste gang op hadden wilden we natuurlijk even onze energie kwijt. Dus gelukkig gingen we stoelendansen. Elke keer als de muziek stopte was er weer iemand die geen stoel meer had, totdat helemaal op het einde alleen David en Nick over waren. Toen de muziek stopte was dit precies toen Nick op poleposition stond voor de stoel. Vol overgave en zonder reserve ging Nick dan ook zitten op de plek waar een milliseconde daarvoor inderdaad die stoel stond. David, als volleerd stoelendanser had echter stiekem de stoel omgedraaid en was er zelf op gaan zitten. Helaas voor Nick die toen vrij onzacht en tot zijn grote verbazing op de grond uitkwam.

Gelukkig mochten we toen weer aanschuiven voor de tweede ronde. Deze ronde stonden er overheerlijke wraps klaar. We konden zelfs kiezen uit twee verschillende vullingen. Toen de wraps opgegeten waren was het tijd voor een heel bijzonder moment. Mark zou namelijk twee dagen later maar liefst 18 jaar worden. Na de plechtige belofte van Mark dat hij echt nooooooit volwassen zou worden, speelde het liedje “18 jaar” van feest dj Maarten. Toen dat liedje afgelopen was gingen we weer een spelletje doen. En niet zomaar een spelletje maar pionnenroof! We maakten twee teams, het ene team mocht proberen om de pionnen van het andere team te stelen. Al gauw bleek dat de jongere kinderen toch wel een groot nadeel hadden ten opzichte van de wat oudere kinderen. Om dit op te lossen hadden we kleine en grote pionnen neergezet. Nu was het een stuk eerlijker.

Van al dat geren hadden we natuurlijk weer honger gekregen. Gelukkig stond gang nummer drie al klaar. Een overheerlijke hamburger! Nou deze ging er wel in hoor. Omdat het pionnenroof zo leuk was gingen we dat nog een keer doen. Deze keer hadden we een team met oudere kinderen en een team met kleinere kinderen. De enige vraag was in welk team Hugo nou precies moest. Omdat hij zo’n mooie muts ophad mocht Hugo dan toch bij de oudere kinderen aansluiten. De pionnen hadden we deze keer halverwege de zaal neergezet, om de verhoudingen weer gelijk te trekken. Op de foto is te zien hoe Luuk Brigitte, Nick en Maas aanmoedigt om uit de handen van Stan te blijven. Wat een mooie roof was dit.

Ondertussen waren we wel toe aan wat extra suiker. Gelukkig had Alma een hele grote en overheerlijke schaal vol met ijs voor iedereen klaargezet. We voelden toen ook allemaal aan dat het tijd was voor een groepsfoto om deze gezellige middag nooit meer te vergeten. Toen we klaar waren met eten gingen we met z’n allen de zaal in. Opeens kreeg iemand het bericht dat de scholen de volgende week dicht zouden gaan. Toen ineens was er feeststemming: VAKANTIE! Al sloeg dat heel snel om omdat iedereen nu voor niets die moeilijke toets geleerd had. Op de een of andere manier werkte dit bericht ook als katalysator op de sfeer, omdat iedereen nu in 2 uur het plezier van een maand lockdown alvast wilde inhalen. Sommigen gingen rond-de-tafel doen. Justin maakte van de pionnen een bowlingbaan (hmmm misschien leuk idee voor een andere leuke feestavond?). Jayden, Maas en Yannick bouwden van barkrukken en de blauwe hekjes een heel mooi en indrukwekkend fort! Met ontzag liepen we hier omheen want het fort werd steeds groter. Toen het bijna vijf uur was moest het fort er helaas toch aan geloven. Iedereen hielp met opruimen (echt waar geen grapje) en de zaal zag er weer net zo netjes uit als voor de kerstlunch. Voldaan gingen we om 5 uur weer naar huis. Alma nogmaals bedankt voor de lekkere vier gangen kerstlunch.