Column van Koos Aardoom

impressies van een mooie dag …

Meer dan vijftig deelnemers aan de clubkampioenschappen op 2 januari en flink wat toeschouwers en trouwe supporters.

De twee dochtertjes van Augusto waren er van 15.00 uur tot 23.00 uur. Voorbeeldig waren ze. Leuk spelend, kruipend als poesjes onder de tafels. Iedereen kreeg een vriendelijke glimlach.

Ik heb zelf ook ervaring met kinderen en kleinkinderen. Tijdens deze lange dag heb ik vaak gedacht: hoe heeft Augusto dit voor elkaar gekregen of zijn ze zo geboren? Gelukkig was al het wachten niet voor niets geweest. Om 23.00 uur kreeg vader Augusto een beker uitgeraakt voor de eerste plaats in het dubbeltoernooi samen met Robbert.

Een prijs die Siem van der V. heel graag had willen hebben. Deze ontbreekt namelijk nog in zijn prijzenkast. Net niet dit jaar, maar wel tweede geworden met Michel V..

Eigenlijk een iets te sterk dubbel qua gezamenlijke rating. Klein foutje van Koos, die dit jaar bij het toernooi meer was uitgegaan van zijn gezonde verstand en de random generator had thuisgelaten.

Siem werd wel weer clubkampioen in de A, dus De Clubkampioen. Hoe vaak al? Ik weet het niet. In ieder geval veel meer dan tien keer, zei Siem. Maar minder dan veertig keer, denk ik, want zo oud is hij nou ook weer niet. Toch? We komen er op terug.

En Dennis werd tweede? Volgens hem was dat al voor de achtste keer. Dat gaat aan je vreten. Hoewel velen van ons dolgelukkig zouden zijn, als we in zijn buurt zouden komen.

Om 18.00 uur gingen we een hapje eten. Het buffet was weer fantastisch. Het blijft gelden bij dit toernooi: …thuisblijven is duurder en ook veel ongezelliger…

Als je sommige deelnemers hun vierde bord ziet volscheppen, denk je wel eens: wat moet dat verder nog worden vanavond? Maar om 19.00 uur staat iedereen weer netjes zijn partijtjes af te werken.

Sommigen klaagden over de plastic ballen. Tja. Een kwestie van wennen, denk ik. En als materiaalspelers (met alle respect uiteraard…) iets minder voordeel van hun materiaal krijgen, kan ik er mee leven. Zelf heb ik een heel neutraal batje, ik moet het dus van mijn techniek en inzet hebben. Maar daar zeg ik niks nieuws mee.

Ja Nynke, volgend jaar doe je mee in de A. Gefeliciteerd met je knappe overwinningen in de B. Met 16-14 in de vijfde game gewonnen van Rob D. (die klaagde wel een beetje over de plastic bal, maar dat onderwerp hebben we al behandeld) en daarna een 3-1 overwinning op de altijd gevaarlijke John K.

Dan moeten we ook maar even de winnaar in de C noemen, oud-voorzitter Piet D. (hoe lang tafeltennist die al?). Met 3-0 gewonnen van Rob J., die je als toernooiorganisator de hele dag in de gaten moet houden (…Rob speel je een beetje door. Om 23.00 uur gaan we naar huis…) Eigenlijk twijfel ik of ik hierover wel recht van spreken heb.

Co was ook gezellig. Van sommige ouders hoorde ik, dat hun kinderen tijdens de wedstrijd van Co een hoop nieuwe woorden hebben geleerd.

Ach er is nog zoveel te vertellen, maar zoals mijn schoonmoeder van 93 altijd zegt: genoeg is genoeg. Nog één ding dan. De prijsuitreiking door Debbie was heel inspirerend. En voor wie het niet gezien heeft: Debbie heeft voor de Kerst een volautomatische krultang gekregen, waar ze heel bij mee is en dat zijn wij ook.

PS – Deze column is aangepast om op de site gepubliceerd te kunnen worden…

De privacywetgeving is ook op onze club doorgevoerd. Daarom zijn alle namen ‘gecriminaliseerd’ behalve de mijne (dus nog net geen Koos A., maar wel Siem van der V. en John K.). Maar gelukkig weet bijna iedereen over wie het gaat en anders kun je het even navragen…